Siemens EQ 500 Integral review: Een Siemens voor dummies!

Wie mijn blog regelmatig leest, weet het vast al: soms heb ik een grote mond. Vooral op marketingevenementen zoals de IFA-beurs (Internationale Funkausstellung Berlin), kan ik me soms moeilijk inhouden en geef ik weleens commentaar op krasse uitspraken van vertegenwoordigers als ze (zogenaamde) productinnovaties aan me voorstellen.

In 2019 liep ik de stand van Siemens voorbij en sprong de Siemens EQ.500 integral direct in het oog. Ik dacht namelijk dat het een dummy was, en niet het echte volautomatische koffiezetapparaat. Dat kwam vooral door het kleurrijke display bovenaan dat eerder een foto leek te zijn.

Ik had het fout, want voor mijn neus stond een echt, functioneel toestel! Ik zag hoe de vertegenwoordiger op zo’n “foto” van een koffiespecialiteit drukte en er – wonder boven wonder- een deus drankje uit de machine kwam.

Het ontwerp van het display staat wel mijlenver af van wat we normaal zien bij Siemens en doet het me eerder denken aan het menu boven de toonbank bij een hamburgerrestaurant waar kleurrijke foto’s gebruikt worden. Mij bevalt het dus niet zo heel erg.

Toch maakte het toestel me nieuwsgierig en ging ik het uitvoerig bekijken op de beurs. Ook mijn lezers vroegen me om dit model van Siemens onder de loep te nemen, en zo kwam de Siemens EQ.500 integral in mijn testkeuken terecht.

Ik licht alvast een tipje van de sluier op: de EQ.500 is niet beter dan de EQ9. Maar ik denk niet dat het de bedoeling was van het merk om de high-end Siemens EQ9 of de mid-range Siemens EQ6 te overstijgen met deze nieuwe lancering. De EQ.500 is volgens mij specifiek gericht op een doelgroep die zich niet al te veel met technologie wil bezighouden.

Overzicht van de EQ.500 integral

Als je gehoopt had dat Siemens deze keer één enkele versie van het EQ.500-model op de markt zou brengen, moet ik je teleurstellen. Ook dit apparaat is verkrijgbaar in drie versies die slechts in de details van elkaar verschillen:

Het enige verschil tussen het D03- en D09-model is de kleur; het “classic”-model heeft alleen een cappuccinatore terwijl de “integral”-versies uitgerust zijn met een ingebouwd melkschuimsysteem. Jammer genoeg zie je dat verschil niet echt aan de prijs.

Overigens in mijn Siemens EQ.500 review heb ik het vaak over de “EQ5”, omdat het gewoon korter is. Maar eigenlijk is dat niet correct, want de EQ5 is een ouder apparaat met modelnummer TE503501DE dat momenteel niet meer beschikbaar is.

Verschillen met de EQ9 en EQ6

Wanneer we een vergelijkende blik werpen op de twee “voorlopers” van Siemens, namelijk de EQ9 en EQ6, zijn we dat de “oudere” modellen eigenlijk meer geavanceerd zijn. Bij een nieuwer model verwachten we normaal altijd verbeteringen, upgrades en nieuwe innovaties, maar dat is hier niet het geval. De Siemens EQ9 is met zijn uitgebreide functies, dubbele molen en zeer slimme display als het ware een EQ.500 oVerschillen met de EQ9 en EQ6p steroïden.

De iets bescheidenere Siemens EQ6 heeft ongeveer dezelfde kenmerken en functies als ons testapparaat, maar is wat verfijnder en uitgebreider wat betreft het melkschuimsysteem, de bediening en het display – wat niet noodzakelijk een goede zaak is.

Slimme details maken het verschil

Twee dingen vallen me direct op bij dit toestel (en dat kan bijna niet anders):

De afbeeldingen van de koffiedrankjes bovenop het toestel doen het design alvast geen goed in mijn ogen. Ze zijn wel helder, duidelijk en passen perfect bij het eenvoudige bedieningsconcept. En ergens is het geen dom idee om de toetsen en het display naar de bovenzijde van het toestel te verplaatsen, in plaats van aan de voorzijde zoals gebruikelijk is.

De meesten onder ons plaatsen een volautomatische machine namelijk gewoon op het aanrecht in de keuken, waardoor toetsen of een display vooraan zelden op ooghoogte zitten. Bij de Siemens EQ.500 kun je het makkelijk van bovenaf bekijken.

Het ronde waterreservoir had ik nog nooit eerder gezien bij een volautomatisch koffiezetapparaat. Eerst vond ik het een beetje belachelijk en maakte ik er nog een grapje over. Maar nu besef ik de voordelen: je kunt het ding met één hand vastpakken en terugplaatsen zonder dat het ook maar enige moeite kost.

En ook: bij het schoonmaken kun je perfect het hele waterreservoir reinigen zonder dat er ophopingen zitten in één of ander hoekje of kantje. Tenslotte geeft het de hele machine ook een bijzondere look. Misschien moeten alle fabrikanten vanaf nu kiezen voor ronde waterreservoirs?

Dan nog een klein woordje over het reservoir om koffiepoeder in te doen, iets wat ik normaal alleen openmaak om je te vertellen dat je het niet moet gebruiken!

Bij de EQ.500 is het een uitneembaar compartiment – het antwoord op mijn grootste kritiek dat je geen voorgemalen koffiebonen moet gebruiken. Ik vermoed dat ook Siemens zich eindelijk heeft gerealiseerd dat een koffiepoederreservoir zowat het meest overbodige onderdeel van een volautomatische machine is. Volgende keer gewoon weglaten!

Siemens EQ.500 integral handleiding als PDF

Je kunt de handleiding van de Siemens EQ.500 downloaden en op je smartphone installeren – maar eigenlijk is ze grotendeels overbodig. De kleurrijke foto’s en duidelijke bediening maken het zeer makkelijk om het toestel te gebruiken. Maar goed, je kunt alle informatie van de fabrikant maar beter bij de hand hebben en niet gebruiken, dan nodig hebben en niet terugvinden.

De regel van drie: Molen, temperatuur en koffiehoeveelheid instellen

De typische regel van drie bij de parameters die je kunt (of zou moeten) instellen – maalgraad, vulhoeveelheid en temperatuur – zijn ook bij de EQ.500 makkelijk aan te passen. Maar je ziet ook al snel waar het toestel tekort schiet, zeker voor ambitieuze koffiesnobs zoals mezelf.

En dan heb ik het vooral over de molen – de hoogwaardige keramische kegelmolen doet zijn werk goed en is duurzaam genoeg, maar kan slechts in drie niveaus geregeld worden. Dat is te weinig voor mij, punt. De vulhoeveelheid en temperatuur kunnen wel veel fijner ingesteld worden.

De molen instellen

Hier gaat de volautomatische machine van Siemens toch een beetje de mist in… Al bij de eerste drankjes die ik maakte, merkte ik dat er minstens twee extra niveaus nodig zijn om de juiste maalgraad te bereiken voor een espresso. Al geef ik toe dat ik misschien wel hogere eisen heb dan de meeste mensen in de doelgroep van de EQ.500.

De keramische molen is namelijk van een “gemiddeld geluidsniveau”. Dat is niet slecht, maar toch minder dan we gewoon zijn van het merk. Maar dit is eigenlijk alleen belangrijk als jij eerder met de fluisterstille EQ9 of dergelijke gewerkt hebt, wat meestal niet het geval zal zijn. In het algemeen ben ik dus vrij tevreden over het decibelniveau van de EQ.500.

De espresso instellen

Dankzij de mogelijke instellingen in meerdere niveaus voor zowel de vulhoeveelheid, de temperatuur en vooral de koffiesterkte, worden de gebreken van de molen grotendeels gecompenseerd. Je hebt in ieder geval geen ingenieursdiploma nodig om de verschillende parameters aan te passen – de knoppen en het display maken het makkelijk om in het menu te navigeren.

Zoals altijd heb ik de fijnste maalgraad gekozen en de temperatuur hoger ingesteld – Siemens richt zich immers eerder op een aangename drinktemperatuur i.p.v. de ideale brouwtemperatuur.

Bij de instelling voor de koffiesterkte heb ik de hoogste setting van de vijf gekozen en kon ook geen beter alternatief vinden.

Het was geen verrassing dat ik de vulhoeveelheid moest verminderen, maar dat ging “slechts” tot 30 milliliter in plaats van de ideale 25 milliliter. Daar zullen we mee moeten leren leven, of je kunt meteen voor een double shot kiezen en de rest van de instellingen daarop optimaliseren.

Naar mijn gevoel liep de espresso van de EQ.500 iets te snel door en waren er een paar problemen met de crema – iets te bruisend en onstabiel.

Aangezien er geen manier is om de maalgraad nog fijner in te stellen, is er geen andere optie dan dit te aanvaarden. Verschillende Duitse lezers lieten me al weten dat ze dit probleem niet hebben met hun favoriete koffiebonen of dat ze net andere problemen ervaren met hun espresso.

Misschien is dit wel één van de compromissen die je moet sluiten als je een volautomatische machine aanschaft en er espresso mee gaat maken.

Beste koffie voor de Siemens EQ.500

Melkschuim van de Siemens EQ.500 integral

Over compromissen gesproken: de EQ.500 vermomt een mini-latte als cappucciono – dat wil zeggen dat eerst het melkschuim in het kopje komt en dan pas de espresso. Tja…

De hoeveelheid melkschuim kun je aanpassen, maar de consistentie wordt automatisch bepaald. Hierover heb ik geen echte klachten, al is het naar mijn gevoel wel iets te stevig – zoals altijd bij volautomaten. Daar kan ik dus eigenlijk geen punten voor aftrekken, want het is een fundamenteel probleem van de machinecategorie.

Net als de molen, is de werking van het melkschuimsysteem niet te luid, maar ook niet fluisterstil. Er zijn geen spatten en de reiniging is eenvoudig. Meer valt hier niet over te zeggen.

De Siemens EQ.500 integral schoonmaken

Ik vind het schoonmaken van de EQ.500 een plezier. Ja, dat lees je goed: een plezier! Een toestel reinigen is nooit het leukste klusje van de dag, maar bij deze machine hebben de ontwikkelaars het echt zo eenvoudig mogelijk gemaakt.

Naast de nuttige reinigingsprogramma’s en automatische spoelprocessen die ingebouwd zijn, kun je het apparaat echt bijna volledig ontmantelen. Zo goed als alle onderdelen kun je demonteren en vervolgens makkelijk schoonmaken onder de kraan of in de vaatwasser.

Zelfs kleine componenten zoals de mondstukken van de koffie-uitloop en het melkschuimsysteem, klik je gewoon los om af te spoelen. En natuurlijk kan ook de zetgroep makkelijk verwijderd worden. Het waterreservoir, de lekbak, koffiedikbak… allemaal hetzelfde verhaal. Je hebt dus echt geen enkele reden meer om je toestel niet schoon te houden!

Mijn conclusie over de Siemens EQ.500 integral

Ik heb een paar kleine opmerkingen over de Siemens EQ.500 integral. Ik vind het nogal vreemd dat de duidelijk  daarvoor aangewezen ruimte bovenop het toestel, de kopjes nooit echt warm houdt. En voor de prijs die ik voor mijn machine heb betaald, had ik toch iets meer roestvrij staal verwacht.

Maar daarnaast is de EQ.500 toch echt wel een heel goed toestel dat overtuigt met een doordachte functionaliteit en handige features die de machine een eigen karakter geven. En het past perfect in de EQ-familie naast de EQ3, EQ6 en EQ9 als toestel specifiek voor gebruikers die helemaal geen technologie-nerds zijn.

Het is zeker en vast geen koffiemachine die de wereld van de volautomaten op z’n kop heeft gezet, maar het toestel heeft z’n plaats op de markt – eenvoud siert in dit geval.

De molen is mijn grootste punt van kritiek: drie maalgraden zijn echt te weinig in deze prijsklasse. En het bedieningspaneel is iets té voor mijn smaak. Verder alleen maar goed nieuws voor wie op zoek is naar een makkelijk te bedienen en eenvoudig te reinigen toestel dat ook overtuigende resultaten levert.

Wat vind jij van mijn testrapport? Ben je het met me eens of niet? Laat maar weten in de reacties!