Ik heb in de loop der jaren heel wat koffie van Duitse koffiebranderijen getest - al zijn er ook een aantal Nederlandse toppers als Bocca Coffee gepasseerd. Coffeeness gaat dan wel vaak over koffiemachines, daar ben je niets mee zonder (h)eerlijke koffiebonen.
Ik heb in de loop der jaren heel wat koffie van Duitse koffiebranderijen getest – al zijn er ook een aantal Nederlandse toppers als Bocca Coffee gepasseerd. Coffeeness gaat dan wel vaak over koffiemachines, daar ben je niets mee zonder (h)eerlijke koffiebonen.
Afgelopen Halloween haalde ik de Zombie koffiebonen in huis, om in het thema te blijven en lekker te griezelen. Want de Zombie koffiebranderij beweert dat ze “The World‘s strongest Coffee Beans” hebben en dat ze zelfs “doden weer tot leven kunnen wekken” met hun stevige cafeïnekick. Dat doen ze met behulp van de intense Robustaboon.
De Zombie Kaffee 300, die ik voor deze test gebruikt heb en de sterkste versie in hun aanbod is, maakte alvast die laatste belofte waar!
Zombie koffiebonen
100 procent Robusta-bonen
Goed uitzicht van de bonen
Niet-gebalanceerde smaak
Onaangenaam mondgevoel
Veel marketing-bullshit
Maar dat bedoel ik niet noodzakelijk positief, want willen we de doden wel tot leven wekken? Willen we de hele Halloweennacht “profiteren” van een enorme lading cafeïne? Voor mij hoeft dat niet echt…
Als je de opvallende verpakking en de hele ophef wegdenkt, blijft er eigenlijk alleen een vrij platte Robusta over. Deze bonen wisten me wel te verrassen op sommige gebieden, maar ik moet toch tot de conclusie komen dat de gekke marketingheisa meer bedoeld is om het gebrek aan inhoud en kwaliteit te verbergen. Lees hieronder waarom.
Zombie Kaffee 300 overzicht
| Categorie | Details |
|---|---|
| Brander | Niet aangegeven (Zombie Kaffee) |
| Naam | Zombie Kaffee 300 |
| Herkomst | “Uit de diepste jungle van Afrika” |
| Variëteit | Niet aangegeven |
| Verwerking | “Geheime mirakelbranding” |
| Prijs per kg | 37,10 euro (Op het moment van testen) |
| Aanbevolen bereiding | Niet aangegeven |
Deze tabel geeft duidelijk aan dat we eigenlijk niets weten over deze koffie. Onder de bullshit die je ziet op de verpakking en de website, vind je eigenlijk niets. Nergens is informatie te verkrijgen over de boon, de oorsprong, de verwerking of de aanbevolen bereiding. En wat een “geheime mirakelbranding” moet wezen, weet ik al helemaal niet!
Ik heb ook zo m’n vragen bij de brander, want volgens de verpakking is dat Mind the Gap Inc. & Co KG uit München, maar dit bedrijf houdt zich bezig met de “distributie van producten en productinnovaties, met name op het gebied van voeding, marketingsoftware en consumentenelektronica”. Of deze mensen de koffiebonen gebrand hebben, is op z’n minst gezegd twijfelachtig. Ik heb het dan maar bij “niet aangegeven” gehouden.
De Zombie koffiebranderij loopt trouwens vol met “bedrijfsleiders en headbangers, kungfu-meesters, professionele voetballers, webdesigners, feng shui-consultants, piloten, lijfwachten en dj’s…” als we hun eigen voorstelling mogen geloven. Misschien zijn er zelfs enkele levende doden te vinden, wie weet?
Dat is allemaal goed en wel, maar waarom zijn er nergens koffie-experts te vinden? Zijn er ook meesterlijke branders in huis? Heb je die dan niet nodig voor een “geheime mirakelbranding”? Dat zullen we natuurlijk nooit weten, want het is geheim…
En omdat ik nu toch aan het klagen ben, geef ik je ook even mijn favoriete beschrijving mee die ik op de verpakking heb gelezen:
Afrika: het zwarte continent. Thuisbasis van voodoo-priesters en sjamanen. Maar ook de wieg van de mensheid en de oorsprong van de koffie.
Clichés, een racistische ondertoon en wel heel algemene termen. Vanwaar komt de koffie? Oh ja: uit het fantastische koffieland Afrika. En natuurlijk vind je daar alleen maar mensen die bezig zijn met voodoo en met geesten kunnen praten. Deze culturele toe-eigeningen, lege woorden en valse voorwendselen irriteren me mateloos – vooral omdat je echte informatie wel kunt vergeten!
Het enige wat echt zeker is, is dat de Zombie Kaffee 300 gemaakt is van 100% Robustabonen. Deze kleine, donkere en ietwat “boertige” koffieboon is het minder populaire broertje van de bekendere Arabicaboon. En deze vereist wel wat kennis bij het verwerken en roosteren, want anders krijg je een onaangename, zurige smaak.
In een directe vergelijking tussen Arabica en Robusta heeft de “Low Land Coffee” echter wel enkele onbetwistbare voordelen:
Robusta heeft een hoger cafeïnegehalte
Hij is minder gevoelig aan klimaatveranderingen en makkelijker te telen – en dus goedkoper
Je krijgt een geweldige crema op je espresso
Zuivere Robusta-koffie is echter zeldzaam op de markt. Omdat de “typische”, ietwat aardse en in-your-face smaak niet past in de kopjes van koffiedrinkers die de zachte verwennerij van Arabica gewend zijn op de smaakpapillen. En al zeker niet bij het bloemige Third Wave-concept.
Toch durven sommige branders het wel aan om deze onderschatte boon te gebruiken, en dat kan ik alleen maar aanmoedigen. Soms is dat een enorm succes, zoals bij onder andere de Robu 100 uit de Robu Espresso collectie van Huber Kaffee.
Dit toont aan waarom de Robustaboon echt wordt onderschat: de koffie van Huber heeft een bijzonder stevige kick, maar tegelijkertijd overtuigt het drankje ook met ronde chocolade, granen, noten en een vol mondgevoel waardoor je niet kunt wachten op je volgende slokje.
Bij Zombie Kaffee staat het “buitenaardse cafeïnegehalte” centraal. Volgens de fabrikant ontdek je hier toetsen van cacao, karamel en zelfs een “ware smaakexplosie”. Ik ben benieuwd…
Zombie koffiebonen 300 smaaktest
Ik weet nog steeds niet helemaal zeker op welke doelgroep Zombie Kaffee zich eigenlijk richt. Er zijn geen aanbevelingen voor de bereiding – espresso machine, volautomatische machine of French Press? Daar hebben we het raden naar!
Misschien willen ze koffiekenners aanspreken die al weten wat ze doen en geen advies nodig hebben? Maar dergelijke koffiedrinkers zullen volgens mij niet snel naar deze “angstaanjagende” bonen grijpen. En de website suggereert ook het tegenovergestelde.
Zelf zou ik nooit een pure Robusta bereiden in de French Press of handfilter. Dit is een koffie voor een espresso machine, percolator of (met de nodige beperkingen) een volautomatische koffiemachine.
Een volautomaat heeft beperkingen omdat de lijn tussen perfectie en een complete flop daar vrij dun is, vooral als je 100% Robustabonen gebruikt. Eigenlijk is een echte espresso machine de enige juiste bereiding voor dergelijke stevige cafeïnekick.
Toch heb ik ervoor gekozen om deze koffie te bereiden in een percolator, ook bekend als mokkapot, omdat ik weet dat velen onder jullie geen dure espresso machine in huis hebben. Een goedkope en eenvoudige percolator is veel toegankelijker voor de meeste koffiedrinkers.
Natuurlijk geeft dergelijke manuele bereiding geen echte espresso – de nodige druk om het bekende Italiaanse drankje te extraheren is namelijk niet aanwezig. Maar de resultaten in het kopje kunnen me vaak toch overtuigen, het is goedkoop, snel en in principe onfeilbaar. En deze manier van koffie zetten kan best behoorlijk spannend zijn.
Om de Zombie koffiebonen te testen, heb ik de volgende parameters gebruikt:
Een gemiddelde tot fijne maalgraad (ca. niveau 4 van 10)
Een maximaal gevulde filter met koffiepoeder
Warm water in het watercompartiment tot onder het ventiel
Apparaat van het kookfornuis wanneer de koffie niet meer opstijgt
Onmiddellijk de onderkant van de pot afkoelen in koud water om de extractie te stoppen
Het leuke aan een mokkapot is dat je nauwelijks iets fout kunt doen, behalve de verkeerde maalgraad gebruiken. Als alle onderdelen goed zijn geplaatst, regelt het apparaatje de rest zelf. Je hoort wanneer de koffie klaar is als het geborrel stopt. En dat kan snel gebeuren – mijn Zombie koffie was in minder dan 2 minuten klaar.
Het bereiden van deze koffiebonen was dus easy peasy, maar wat was het resultaat in mijn koffiemok? Hier zijn mijn bevindingen:
Uitzicht van de bonen
Wat de “geheime mirakelbranding” dan ook mag zijn, het lijkt alvast halfslachtig te werken. Al denk ik dat het eerder toeval was dat de eerste bonen die ik uit de aluminium zak met ingebouwd ventiel haalde, er best goed en gelijkmatig uitzagen.
Want een verdere inspectie van de rest van de bonen uit dezelfde verpakking, toonde toch onregelmatigheden in de kleur en enkele onaantrekkelijke scheurtjes in de bonen. Maar om eerlijk te zijn had ik wel erger verwacht!
De kleur is ook nog helder genoeg om me te laten geloven dat ze misschien een trommelbranding hebben gebruikt. Want Robustabonen hebben de neiging om heel snel onherkenbaar te worden tijdens een minderwaardige, industriële branding – en dat was hier gelukkig niet het geval.
Ook moet het roosteren bij de robuuste boon langzaam gebeuren wegens het gehalte aan chlorogeenzuur, dat erg geconcentreerd is bij deze soort. Dit zuur is minder gewenst in het eindresultaat omdat het verantwoordelijk zou zijn voor maagklachten na het drinken van een kopje. Het wordt tijdens het branden in fases afgebroken, en daarvoor heb je tijd nodig . Zombie Kaffee beweert dat hun koffie werd gebrand met een bijzonder lage zuurgraad… we will see!
Geur
Wanneer ik de verpakking voor het eerst opende, domineerden twee aroma’s in de neus: graan en aarde. En dat was alles wat de Zombie 300 me te zeggen had bij een eerste geurtest. Er werden toetsen van chocolade beloofd die ik met de beste wil van de wereld niet kon ontdekken!
En dat blijft ook zo na het malen, waarna ik wel een duidelijk “kruidig” aroma rook. Maar geen heerlijke houtgeur of andere aromatische nuances die goed werken in een sterke koffie. Na nog een paar keer snuiven, kwam ik tot de conclusie dat het koffiepoeder naar Maggi blokjes ruikt.
Ik zal niet ontkennen dat ik ook een beetje karamel kon detecteren, maar het hele aromaprofiel is weinig overtuigend en bereid me niet voor op de beloofde smaakexplosie.
Zuurgraad
In dit opzicht houdt de Zombie 300 zich tenminste aan zijn belofte – althans wat het buikgevoel na het drinken van een kopje betreft. Op de tong is het verhaal anders: ik proef daar toch een duidelijk aanwezige zuurgraad, en best wat meer dan bij de Robu 100 van Huber Kaffee. Toch moet ik toegeven dat het “zombiezuur” vrij aangenaam is en alvast niet naar een walgelijk azijndrankje smaakt.
Deze frisse, fruitige zuurheid wordt des te lekkerder naarmate de Zombie 300 afkoelt. Daarom vraag ik me af of deze Robusta tegen alle verwachtingen in niet zou kunnen werken als een extra stevige cold brew of cold drip. Als alternatief voor wie de bloemrijke Ethiopische blends beu is?
Body en mondgevoel
Het ontbreekt de Zombie 300 alvast niet aan mondgevoel. Maar in plaats van een vol, rond en aangenaam gevoel, is deze koffie eerder brutaal en scherp. Er zijn hoeken en kantjes die de smaakpapillen overdonderen en niet bij elkaar passen.
Dat samen met het bovengenoemde zurige aspect, maakt het zombie mondgevoel tot een echte horrorervaring – misschien is dat de bedoeling? De bitterheid van het drankje veegt echt alles weg wat er zou kunnen zijn in termen van zoetheid of elegantie.
Maar ik heb na het drinken alvast het gevoel dat ik een saaie, urenlange meeting kan uitzitten of ik na een slechte nacht niet in slaap zal vallen achter het stuur. Daarin hadden de headbangers, kungfu-meesters en zombies alvast gelijk: je krijgt een erg stevige cafeïnekick!
Afdronk
Een sterke koffie betekent een lange afdronk? Ja en nee. Deze factor is eigenlijk het meest verrassende aan de Zombie 300 koffiebonen: na het doorslikken blijft er praktisch niets meer achter in de mond om deze koffie in het geheugen te branden.
En dat is maar goed ook, want de onaangename smaak en mondgevoel wil ik liever zo snel mogelijk kwijt. Maar toch heb ik bewust een tijdje niets gedronken of gegeten na het testen van de Zombie koffiebonen, om te zien of er toch nog een verborgen smaaksensatie naar boven kwam op mijn tong – je weet immers nooit wat je kunt verwachten met zombies!
Maar niets. Nothing. Afdronk = zo goed als 0. De cafeïnekick daarentegen, bleef wel uitzonderlijk lang. Ik heb er de hele middag van kunnen “genieten”. Bij deze dus ook een waarschuwing: drink ’s avonds geen Zombie koffie als je die nacht nog wilt slapen!
Zombie 300 met melk(vervanger)
Veel koffies krijgen een nieuwe dimensie door toevoeging van melk of een plantaardig melkalternatief. Dat is ook de reden waarom we zo dol zijn op cappuccino’s en latte macchiato’s. En guess what: de Zombie 300 doet dat in combinatie met havermelk – maar alleen als de koffie koud is!
Het haverdrankje voegt klaarblijkelijk precies toe wat de koffie zelf mist: een subtiele zoetheid die een harmonie vormt met de sterke, bittere toetsen en de aanwezige zuurgraad. De geur van deze mix is echter een ander verhaal: het ruikt naar kattenpis of ammoniak.
Mijn favoriete melkvervanger amandelmelk doet helemaal niets met de koffie van Zombie. Integendeel: de notendrank verdrong de koffie echt volledig naar de achtergrond.
Koemelk blijkt ook geen ideale partner, ook al brengt het (zoals bijna altijd) wel een iets vollere, zoete smaak in het spel. En dat is zeker geen slechte zaak voor deze koffie, maar het is gewoonweg niet genoeg om het brouwsel te redden.
Conclusie over de Zombie 300 koffiebonen
Ik heb echt mijn best gedaan om iets goeds te ontdekken in de Zombie 300 koffiebonen, ondanks de veel te in-your-face marketing en loze beloften. En dat is een heel klein beetje gelukt, vooral als ik mijn havermelk bovenhaalde en de koffie liet afkoelen. En om wakker te blijven, want de Zombie 300 is Red Bull in koffievorm. Maar verder is dit een drankje om snel te vergeten.
Daarom vraag ik me ook oprecht af waarom je bijna 40 euro per kilo moet betalen voor bonen die geen blijvende indruk maken. Ik hoop oprecht dat de koffieboeren een stevig deel van dit bedrag mogen ontvangen omdat de “levende doden” ook net zo’n fan zijn van eerlijke, directe handel als ik.
Maar aangezien de zombiemensen zich hier niet over uitspreken en hun website liever overladen met angstaanjagende foto’s, vrees ik het ergste.
De belangrijkste eigenschap van deze koffiebonen is het wakker schudden van de drinker met een hele lading cafeïne. Aroma, plezier en de bijzondere nuances van van de Robustaboon blijken irrelevant.
Ik geef de makers het voordeel van de twijfel dat het branden (deels) met de hand gebeurt en dat ze alvast de cafeïnebelofte nakomen. Maar omdat we daarmee aan het einde zijn van de waargemaakte beloftes, moet ik hen toch vrij slecht beoordelen.
De koffie is niet barslecht of walgelijk, maar je betaalt meer voor het bijzondere imago dan voor kwaliteit. Ik heb helemaal niets tegen stevige, sterke koffie en durf gerust eens weggaan van de typische, bloemrijke en fruitige Third Wave-smaken waar ik van hou, maar Zombie koffie kunnen we echt missen als kiespijn – zelfs op Halloween.
Om de titelvraag te beantwoorden zou ik dus zeggen: doe jezelf een plezier en koop een zakje koffiebonen van een degelijke branderij, zowel op 31 oktober als de rest van het jaar. Deze griezelige koffie is z’n geld gewoonweg niet waard!
Wat denk jij ervan? Ben ik hier te hard geweest voor de levende doden? Laat het me dan zeker weten in de reacties hieronder!
